Blog

Enkele jaren geleden heb ik het complete kunstenaarsarsenaal van mijn vader gekregen.
Dit jaar ga ik twintig boeken lezen, heb ik mezelf voorgenomen. Ik zit nu op veertien, dus ik heb nog drie maanden voor zes boeken.
Soms voelt het goed om gedeprimeerd te zijn. Als tiener was het een scheur in het tijd-ruimte-continuüm, een zwart gat dat me opslokte. Nu is de duisternis een oude vriend die me inspiratie geeft.
Veel van mijn weekends staan in het teken van slachtpartijen. Wat prima is zolang je niet aan de ontvangende kant staat.
Chaos is oneindige mogelijkheden. Chaos is een leeg document. Vaak hoor ik een stuk dialoog, of zie ik een fragment. Maar dat is slechts de openingsmove in een universum van opties.
Als de bliksem kwam een flits van inspiratie; weg was mijn creatieve constipatie.